همه انسان ها برای افراد ملی گرا ارزش و احترام خاص قائل بوده و برای همین وقتی می شنوند که کسی در راه سرزمین و یا به تعبیر بهتر خاک وطنش جان خود را از دست داده است برایش یک کف مرتب می زنند.با این حال باید قبول کرد که ملی گرایی افراطی در نهایت به تعصب کور آدم ها انجامیده و از ایشان هیتلری که ضمن اعتقاد راسخ به "ژرمن ها یک چیز دیگرند!"، "یهودی ها باید بمیرند" را فریاد می زد می سازد.

آدم ها برای زنده ماندن نیازمند چهار عنصر حیاتی سرپناه، غذا، آب و هوا هستند.در این میان دولت ها شاید بتوانند سرپناه مورد نیاز اهالی سرزمین خود را فراهم ساخته و غذای مورد احتیاج آن ها را تامین نمایند(این مهم کاملا بستگی به این دارد که مواد اولیه ساخت سرپناه موجودیت داخلی داشته و استعداد کشاورزی سرزمین اجازه اینکه کشور برای تامین غذا محتاج کمک های خارجی نباشد را بدهد)

در مورد آب و هوا اوضاع کاملا فرق می کند، زیرا این دو اجازه دارند بدون داشتن پاسپورت و ویزا از سرزمینی خارج شده و سر از کشوری دیگر در بیاورند.مردم ایران از سالیان قبل این حق تردد آب را محترم شمرده و با بیان "آب یک یکجا بماند می گندد" به او اجازه یک جا نماندن را داده اند.

با این حال چون مردم ایران هم مثل مردمان دیگر نقاط جهان بنا بر شرایط مختلف تغییر موضع می دهند در هنگام مواجهه با بحران آب تصمیم می گیرند که با سدسازی دست کم در برابر خروج آب های سطحی واکنش نشان داده و پیام "همین جا بمانی برایت بهتر است" را به آب هایی که سر و کله شان در غیر زیر زمین یافت می شود بدهند.

در مورد هوا اوضاع به مراتب بدتر است، زیرا فرد حتی اگر ترامپ بوده و بخواهد با دیوار سازی کوچکترین راه ارتباطی امریکا و مکزیک را قطع نماید نخواهد توانست کاری کند که هوای تنفسی مردم مکزیک و امریکا متفاوت از هم باشد.

با این حساب است که این روزها ملی گرایی افراطی برخی سرزمین ها برای جامعه جهانی گران تمام شده و مردم کشورهای زیادی هستند که بی آنکه کاری کرده باشند مجبورند از اقدامات ملی گرایانه شمار اندکی از کشورها آسیب درست و حسابی ببینند.

درست است که دود چنین اقداماتی داخل چشم کنندگان کار هم می شود، اما متاسفانه سود اقتصادی عملیات مخرب و آسیب رسان محیط زیست آنچنان است که اقدام کنندگان را در نهایت به نتیجه "می صرفد" می رساند.

به این ترتیب است که شعار زیست محیطی "جهانی فکر کنیم!محلی عمل کنیم!" برای مواجهه با ملی گرایی های افراطی پای به عرصه وجود گذاشته و خواهان این است که "برای خوب زندگی کردن در وهله اول باید زنده ماند" را برای سیاستمداران و مردم عادی جا بیندازد.

متاسفانه این روزها بوهای خوبی از تغییرات آب و هوایی مشام ها را نوازش نمی دهد و باعث می شود که خیلی ها در باره "اگر فکر می کنید که اقتصاد از محیط زیست مهمتر است سعی کنید که برای چند دقیقه نفستان را حبس کرده و پول هایتان را بشمارید"، بیشتر و عمیق تر فکر کنند!