دلنبشته های تابناک من

پخش صحنه های مربوط به حضور رییس جمهور کرواسی در دیدار فینال جام جهانی روسیه موجی از انتقادات را متوجه عادل فردوسی پور و صدا و سیما نموده و برای بار دیگر ثابت نمود که وقتی پای یک زن در میان باشد یک اتفاق ساده می تواند برای جامعه ما داستان شود!

قطعا داستان شدن ماجرا تنها به جنسیت خانم رییس جمهور ارتباط ندارد و همه ما خوب می دانیم که اگر موضوع در آغوش کشیدن توسط ملکه انگلستان صورت می گرفت هم از تعداد منتقدین به مقدار زیادی کم می شد و هم کیفیت انتقادها به تقریبا هیچ نزدیک می شد.

از سوی دیگر چنانچه رقم زننده ماجرا بانوی اول امریکا بود بعید به نظر می رسید مسئولین و دست اندرکاران صدا و سیما پادرمیانی عادل فردوسی پور را پذیرفته و اجازه دهند صحنه های نادیدنی برای مردم ایران به این سادگی ها روی آنتن برود.

مسلما اگر همه خانم های خارجی در سن و سال بانوی اول امریکا یا ملکه انگلستان بودند,کار سانسور صحنه ها راحت تر پیش می رفت,اما حال که چنین نیست برای مسئول سانسور سخت است که از روی قیافه , سن و سال رییس جمهور کرواسی را نزدیک به ملکه الیزابت یا دور از ملانیا ترامپ برآورد نماید!

جدا از مسئله سن و سال, قیافه خانم ها از عواملی است که تعیین می کند یک صحنه تا چه میزان می تواند قابل یا غیر قابل پخش باشد.در این باره کافی است به موضوع سلفی گرفتن نمایندگان محترم مجلس با مسئول اتحادیه اروپا اشاره نماییم.

همه ما خوب می دانیم که یکی از دلایلی که موجب شد وکلای ملت برای سلفی گرفتن با خانم موگرینی گوی سبقت را از یکدیگر بربایند این بود که آن ها تصاویر سلفی ها را قابل پخش در سطح جامعه و شبکه های مجازی و صدا و سیما می دانستند,زیرا اگر به عنوان مثال قرار بود بحث سلفی گرفتن با رییس جمهور کرواسی مطرح شود به احتمال قریب به یقین نمایندگان مجلس حدس می زدند که تصاویر این سلفی ها حتی در محیط امن خانه و کاشانه شان قابلیت پخش ندارد!

از آنجا که قیافه امری نسبی و سلیقه ای است و به این دلیل هم آدم ها عاشق افراد مختلف می شوند,هم گروهی این و گروهی آن را می پسندند و هم آن هایی که بر دیده مجنون می نشینند به غیر از خوبی لیلی نمی بینند برای دست اندرکاران صدا و سیما سخت خواهد بود که با نشان دادن قیافه های مختلف,مسئولین محترم سانسور را مستحضر اینکه کدام قیافه ها قابل پخش است و در باره کدام شکل و شمایل ها "اصلا حرفش را هم نزن!" باید گفت نمایند.

علاوه بر همه این ها موضوع پوشش است که می تواند بینندگان عزیز را از مشاهده یک برنامه محبوب و دوست داشتنی محروم نماید.به عنوان نمونه فوتبال دوستان خوب به یاد دارند که پوشش منشوری مجری قرعه کشی جام جهانی برزیل کل مراسم را زیر سوال برده و آن را برای بینندگان ایرانی غیر قابل پخش نمود.

قدر مسلم برخی پوشش ها بی ایرادند و قابل پخش قلمداد می شوند و بعضی پوشش ها اصلا قابلیت پوشش تلویزیونی را ندارند.با این حال پوشش هایی هم پیدا می شوند که با قرار گیری در حد فاصل این دو , مسئول سانسور را کاملا گیج و سر در گم ساخته و او را به بیان "در هر حال عده ای ایراد خواهند گرفت" می اندازد!

منتشر شده در روزنامه آفتاب یزد