منافع شخصی و منابع ملی؟!

در ایران هیچ تولید کننده ای برچسب "این کالا با استفاده از مواد و محصولات بازیافتی تهیه شده است" را بر روی اجناس خود درج نمی کند.دلیل این امر کاملا هویداست!تولید کننده خوب می داند که در صورت وقوع چنین امری با مشتریانی مواجه می گردد که با بیان "چیزی که با کهنه های مردم درست شده باشد را نمی خرم!" , در برابر خرید کالا, موضع منفی اختیار خواهند نمود. ( باورش سخت است اما به احتمال قریب به یقین ایرانیانی که با مورد بالا مواجه شوند حالتی شبیه خریداران اجناس تاناکورا پیدا خواهند نمود!)
این موضوع در حالی رقم می خورد که کارخانجات واقع در کشورهای غربی خوب می دانند که برچسب یاد شده فروش خوبی را از آن ایشان خواهد نمود.دلیل این امر این است که کارخانجات اینچنینی به عنوان پیش قراولان حفاظت از محیط زیست شناخته شده و تولید کنندگانی معرفی می گردند که ضمن کاهش مصرف مواد اولیه و آب مصرفی,هوای زمین و هوا را هم بیش از هم صنفی های خود دارند.
در تمامی دنیا حفاظت از محیط زیست وظیفه ای همگانی شناخته شده است و روی این اصل تنها کشورهایی در این عرصه موفقیت کسب کرده اند که عبارات کلیشه ای همچون "پس دولت چکاره است؟" را از دهان مردم انداخته و تلاش نموده اند که بخشی از فعالیت هایی که به حفاظت از محیط زیست دامن می زند را هم به مردم محول نمایند.
آذری ها ضرب المثلی دارند که چنین می گوید:"دست,دست را می شوید و همکاری دو دست به شستشوی صورت خواهد انجامید". با این حساب, آن هایی که صورت محیط زیست ایران را کثیف و چرکی می بینند بهتر است نیم نگاهی هم به خود انداخته و سوال اساسی "من برایش چکار کرده ام؟!" را نه یکبار که هزاران بار از خویشتن پرس و جو نمایند.
منتشر شده در روزنامه آفتاب یزد
شاید اگر دسترسیم به بلاگدون قطع نمی شد یا مطالب منتشر شده در آفتاب یزد را نگهداری می کردم سر از بلاگفا در نمی آوردم.