دلنبشته های تابناک من

در زمان جنگ بسیاری از خانواده ها با این مشکل بزرگ و اساسی مواجه بودند که به سوال منطقی فرزندان خود چگونه پاسخی باید بدهند:

"اگر حضور در جبهه بد است چرا برای کسانی که در حال دفاع از سرزمینمان هستند ارزش و احترامی فوق العاده قایل هستید و اگر این کار خوب است به چه دلیل مانع از رفتن ما به جبهه های نبرد علیه صدام می شوید؟!"

قطعا "مفت سواری" تنها به دوران جنگ مربوط نیست و امروزه هم مردان و زنان بیشماری را می توان مشاهده نمود که به هیچ وجه مایل به چشم پوشی از چنین لذتی نیستند.

برای نمونه خانواده هایی که بچه خود را با تاکسی تلفنی به مدرسه می فرستند اما به دیگران توصیه اکید می نمایند که جهت مقابله با آلودگی هوا باید به استفاده از وسایط نقلیه عمومی رو بیاورند را می باید از خیل "مفت سواران" به شمار آورد.

از سویی دیگر آن هایی که از شروع بحران آب تاکنون سر سوزنی مصرف آب خود را کم نکرده اند اما مدام به دیگران "بحران آب شوخی نیست" می گویند و به علاوه قید می کنند که مابقی , جدا از آب حقیقی باید مواظب و مراقب آب مصرفی مجازی خویش نیز باشند هم اشخاصی هستند که بد نمی بینند به مدد مراعات دیگران,"مفت سوار" خوبی به حساب بیایند.

به عنوان یک مثال دیگر می توان به خانواده هایی اشاره کرد که وقتی می شنوند کسی خانه خود را به زوجی جوان اجاره داده و کرایه هم نگرفته است "دست مریزاد" و "خدا اجرش بدهد" می گویند اما در هنگام توصیه دیگران که "تو هم از این کارها بکن" به جز "مگر عقلم کم شده است" را بر زبان نمی آورند.

متاسفانه در کشور ما خیلی ها وقتی می شنوند که کسی با یک نابینا یا معلول ازدواج کرده ,کار انجام شده را سزاوار ارزش و احترام می گیرند اما هنگامی که آگاه می گردند که آقازاده شان هم در تهیه و تدارک چنین عملی است با "شیرم را حلالت نمی کنم" و "از ارث محرومت می کنم" به استقبال کار خیر و خداپسندانه می شتابند.

به همین ترتیب هستند کسانی که "فرزند خواندگی" را کار آدم هایی که سرشان حسابی به تنشان می ارزد می دانند اما هنگامی که متوجه می شوند که یکی از دوستان و آشنایان و فامیل نزدیک و دور می خواهد دست به انجام پذیرش فرزند دیگران بزند "این کار را نکنی ها!" می گویند.

با این حساب است که اگر در بسیاری از خانواده ها نه تعریف واضح و مشخصی از کارهای خوب و بد وجود دارد و نه به بچه ها گفته می شود که خوبی یک کار تا چه اندازه بالا یا پایین است نباید تعجب نمود زیرا خانواده هایی هستند که بسیار مایلند برای از دست ندادن لذت "مفت سواری", به بچه هایشان نمی آموزند که میزان خوبی یک کار علاوه بر ارزش ذاتی آن به اینکه چه تعداد از افراد از آن بهره مند شوند و خیر آن تا چند سال پایدار و مستدام بماند هم بر می گردد؟!!!