دلنبشته های تابناک من

سرکار خانم "هما خاکپاش" بابت این موضوع که چهار سال است کاری به ایشان محول نشده گلایه کرده و دست اندرکاران و متصدیان امور سینما را مقصر دانسته اند.

قطعا گلایه خانم "خاکپاش" از دیدگاهی کاملا منطقی است،زیرا هر کدام از ما هم اگر مدت 4 سال بیکار میماندیم دست به گله و شکایت زده و سوال اساسی "این چه وضعی است؟" را مطرح می ساختیم.

با این حال،چنانچه خانم "خاکپاش" کمی منطقی تر به ماجرا نگاه کنند متوجه خواهند شد که برای سازندگان و تهیه کنندگان فیلم های سینمایی "فروش گیشه" اهمیت بسیاری دارد.اگر ماجرا را از این نقطه نظر مورد توجه قرار دهیم خواهیم دانست که بیشتر سینماروها را نسل جوانی که بیشتر دوست دارند هم سن و سالان خود را به عنوان بازیگر تماشا کنند تشکیل می دهند.لذا،اصلا نباید تعجب کرد که آن هایی که دست به انتخاب بازیگر می زنند، بیشتر تلاش و کوشش خود را معطوف گزینش بازیگران کم سن و سال تر کرده و کمتر سراغ مجرب ها و خاک خورده های عرصه سینما بروند.

به زبان ساده وخودمانی "فسانه گشت و کهن شد حدیث اسکندر     سخن نو آر که نو را حلاوتی است دگر" شاید در عرصه سینما بیش از جاهای دیگر کاربرد داشته باشد.

از این گذشته،سرکار خانم "خاکپاش" فرموده اند که در عرصه بازیگری بی آنکه شکایتی کنند تن به گریم داده و نقش پیرزن 70 ساله را عهده دار شده اند.

در این باب باید گفت که وقتی به کسی بازیگر می گوییم،انتظار داریم که او بتواند بخوبی و راحتی حس گرفته و در نقشی که شاید با شخصیت معمولش خوب جور در نمی آید فرو برود.

به زبان ساده،سرکار خانم "خاکپاش" دقیقا کاری را که باید می کرده انجام داده و روی این حساب معلوم نیست که ایشان دارند از چه چیز یا چه کسی گله می کنند.

البته باید انصاف داده و پذیرفت که در سینمای ایران امثال "هدیه تهرانی" که با چهره خاص(و به قول برخی هنری ها "سرد" و "بی احساس") و بازی های یکنواخت در مقطع زمانی ویژه ای خوش درخشیده اند هم وجود داشته اند.با این حال،کمتر کسی متوجه این نکته نیست که بازیگران مطرح سینمای ایران را می باید از میان امثال پرویز پرستویی،فاطمه معتمد آریا و اکبر عبدی که در نقش های متفاوت فرو رفته و آن ها را کاملا باورپذیر به تصویر کشیده اند جستجو نمود.

در باره اکبر عبدی همین بس که نامبرده به قدری خوب در نقش "جنس مخالف" فرو می رود که داوران جشنواره فجر در عوض داشتن مشکل انتخاب بهترین بازیگر، دارای این معضل می شوند که اکبر آقا باید به عنوان بهترین بازیگر نقش اول مرد معرفی شود یا شایسته است سیمرغ بهترین بازیگر نقش اول زن را از آن خویش سازد.

با همه این احوال،شرایط روز سینمای ایران که موجب شده افراد دارای چهره خوب نیاز به نقش آفرینی نداشته باشند و در عوض اینکه زندگی دیگران را بازی کنند،فیلمنامه نویس را وادار نمایند که قصه زندگی آن ها را فیلم کند تا آن ها نیازی به ایفای نقش نداشته باشند باعث می گردد که حق را به خانم خاکپاش داده و در باره حرف حساب ایشان سر تعظیم فرود آوریم.

منتشر شده در روزنامه آفتاب یزد