تعجب نکنید!این کار غیر قانونی نیست زیرا "مهریه" بیش از آنکه ربطی به ارتباط بین "زن" و "شوهر" داشته باشد , معامله ای است که "عروس" و "داماد" را به هم متصل می سازد.

با این وصف و چون در هر معامله ای ,مالیات گرفته می شود چرا نمی توان از "مهریه" مالیات گرفت و از بسیاری از مسائل و مشکلات وابسته به مهریه های سنگین ممانعت به عمل آورد.

البته در اجرای طرح "مالیات بر مهریه" باید واقعیات را در نظر گرفت و این واقعیات قطعا در تناقض آشکار با ایده هایی از قبیل "مهریه را کی داده و کی گرفته" هستند.به عبارت ساده تر "طرح مالیات بر مهریه" با این پیش فرض کلید می خورد که مهریه عندالمطالبه و عندالاستطاعه وجه یا دارایی زن است که تنها به امانت و تا وقتی موقعش شود نزد مرد گذارده می شود.

با این حساب و چون عملا پول یا معادل غیر ریالی آن رد و بدل می شود "قانون" می تواند مالیات بر معامله را مورد توجه قرار داده و داماد را وادارد که مالیات بر مهریه خویش را ماهانه به حساب دولت واریز نماید.در این باب می توان با داماد کنار آمد و برای اینکه دادن مالیات برای او خیلی هم گران تمام نشود دوره زناشویی وی را سی ساله لحاظ نمود.یعنی با قسط بندی مالیات بر مهریه به داماد فرصت داد تا اقساط خود را در مدت زمان سی ساله تسویه نماید.

شاید گفته شود که در حالی که همواره پرداخت مالیات بر عهده کسب کنندگان درآمد است چرا مالیات بر مهریه به جای عروس خانم باید بر عهده آقا داماد گذاشته شود.پاسخ این است که همواره چنین نیست که مالیات به درآمد تعلق گیرد و کسی که وجهی را می پردازد و یا دارایی خود را از دست می دهد از پرداخت مالیات معاف باشد.نمونه بارز و مصداق این مورد را می توان در مالیات بر ارزش افزوده ای دید که پرداخت آن قانونی بوده و وفق مندرجات کالاها و محصولات مختلف توسط خریداران هزینه می گردد.

به این ترتیب دریافت "مالیات بر مهریه" توسط دولت می تواند کاملا قانونی باشد و وفق قانون بر عهده مرد گذارده شود.آن موقع و وقتی پای پول و یا معادل غیر ریالی واقعی آن در بین باشد , قطعا مردان کمی یافت خواهند شد که همانند یک مرد واقعی زیر بار مهریه های سنگین رفته و در نهایت سر بزنگاه سر از ندامتگاه در بیاورند!!!؟