خیلی ها بر این عقیده اند که بهتر است زن و شوهر همکار نباشند.این اعتقاد در درجه اول به این موضوع بر می گردد که چنانچه زن و شوهر رییس و مرئوس باشند بیم آن می رود که در خانه و جایی که می باید بین آن ها تعامل,همکاری و هم ترازی وجود داشته باشد, تلافی زیر دستی در آمده و مرئوس با بیان "حالا جایمان را عوض می کنیم" گوشی را حسابی دست مقام ریاست "صبح روز بعد" بدهد که بهتر است نحوه تعامل اداری خود را تغییر داده و در محیط کار اندکی هم به "به خانه بر می گردیم" بیندیشد.

از سوی دیگر, اگر زن و شوهر همکار باشند ممکن است همکاران با برخورد یک جور با تمامی اعضای محل کار صدای اعتراض "مرد غیرتی" و "یا "زن حساس" را در بیاورند.

نکته قابل تامل این است که اگر همکاران با فرد متاهلی که به همراه همسر گرامی در محیط کار حضور دارد یک جور ویژه تا کنند هم مشکل به شکل دیگری بروز می کند و زن و شوهر دلخور اینکه "ما را از خودشان نمی دانند" می گردند.

با همه این ها باید گفت که گاه حضور زن و شوهر در یک محیط کاری اتفاق بسیار خوبی را رقم زده و موجب می شود کار بهتر از حد انتظار از آب در بیاید.

دیروز فرصتی دست داد تا به اتفاق به تماشای تئاتر "پا برهنه در پارک" نائل بیاییم.

دستمایه تئاتر مسایلی که بین بسیاری زن و شوهر های دنیا جریان دارد بود و سرمایه آن را کارگردان جوان و بازیگران نام آشنایی تشکیل می داد که بخوبی از عهده ایفای نقش برآمده بودند.

حضور زن و شوهری به نام های حدیث فولاد وند و رامبد شکرابی باعث شده بود  که ماجراها خودمانی پیش رفته و تماشاگران به باور "واقعا زن و شوهرند!" برسند.

همه می دانیم که بحث و گفتگوی ایرانی در باره موضوعات "زن و شوهری" هنوز کار چندان ساده ای نیست و این سختی به ویژه وقتی پای "نمایش" در میان باشد مشکل تر هم می شود.

با این حساب کارگردان جوان نمایش در هنگام ایرانیزه کردن آن قطعا به این موضوع که نقش های اصلی را باید زن و شوهر واقعی بازی کنند فکر کرده است.

علیرغم این موضوع و هر قدر هم که بازیگری را "قهار","نقش آفرین" و یک پا "بازیگر" بدانیم, باید بپذیریم که زدن حرف هایی که بیان خودمانی و خانوادگی آن ها جا نیفتاده است را نمی توان به سادگی هر چه تمامتر بصورت زنده و رو درروی تماشاگران عزیز بیان کرد.

لذا شایسته است قدردان کارگردانی, بازیگری,نوازندگی و کارهایی که برای رقم خوردن یک "شب به یاد ماندنی" صورت گرفته است,بوده و متوجه گردیم که بر خلاف بسیاری مشاغل, زن و شوهری در عالم تئاتر و سینما می تواند اتفاقات خوب و خوشی را برای "هنر ایرانی" رقم بزند.

منتشر شده در روزنامه آفتاب یزد