هیچوقت به درستی سر در نیاورده ام که نویسندگان محترم روزنامه "ایران" چطور آدم هایی هستند.از یک طرف آدمهایی که در یک فاصله زمانی چند ساله , هم از احمدی نژاد و هم از روحانی تقدیر می نمایند,حسابی روزنامه نگار هستند و از طرف دیگر منطقی به نظر نمی رسد که با تغییر هر دولت,روزنامه نگاران , عوض شده و مثلا روزنامه نگاران معتدل,جای نویسندگان اصولگرایی که رایحه خوش خدمت ازشان به مشام می رسد را بگیرند.

با توجه به این موضوع برای ایجاد تغییر حتما لازم نیست که آدم ها را عوض نماییم.به زبان ساده اگر یک مدیر یا مقام بالادستی "اینطور می پسندم" بگوید و زیر دستی ها مطیع و حرف گوش کن باشند,این امکان وجود دارد که کارها و فعالیت های نابسامان,سامان یافته و مردم را حسابی از خود راضی نمایند.

این موضوع از طرف دیگر نیز حایز اهمیت است زیرا اگر مثلا با تغییر رییس جمهور همه وزرا عوض شوند و آن ها همه معاون ها را تغییر دهند و این رشته سر دراز داشته باشد,با تغییر هر دولت به واقع یک زلزله کاری به وقوع می پیوندد و خیل کارداران بیکار شده و شمار زیاد بیکاران سر کار رفته,کار را برای دولتی ها سخت خواهند نمود.

روی این حساب شاید بر شهردار جدید تهران که بیشتر مدیران زمان قالیباف را سر جای خود نشانده نباید خیلی سخت گرفت زیرا نارضایتی خیلی از مردم از آنها به دلیل این است که ایشان دقیقا همان کار خواسته شده را انجام داده اند.

به عبارت دیگر اگر آقای نجفی یک مدت سه یا شش ماهه به مدیران فعلی داده و به ایشان "اینطور رویکردی را می پسندم" گفته باشد,شاید سامان دهی کارها به مراتب ساده تر از این باشد که با تغییر مدیران, به مدیرانی دسترسی پیدا کند که سه تا شش ماه طول می کشد تا با فهمیدن اینکه در شهرداری چه خبر است, "حالا می توانیم کارمان را شروع کنیم", بگویند!

منتشر شده در روزنامه آفتاب یزد