دلنبشته های تابناک من

از پدر و مادرها و فامیل نزدیک و دوری که سرنوشت دختران سرزمین ما برایشان بی نهایت اهمیت دارد عاجزانه تقاضا می شود که دور بیاناتی در مایه های "انشاالله عروس بشی!خوشبخت بشی!" را قلم بگیرند.

همه می دانیم که چنین آرزوهایی دختران سرزمین ما را به این فکر می اندازد که آن ها به تنهایی قادر به رقم زدن سرنوشت خویش نیستند و تا زمانی که یک نفر دیگر در زندگیشان حضور نیابد مزه خوشبختی را نخواهند چشید.

این همان طرز فکر و ایده غلطی است که موجب می شود دختران سرزمین ما بیش از تلاش و کوشش, "پیشانی نوشت" را عامل اصلی سپیدبختی و سرنوشت خویش به شمار آورده و از همان دوران نوجوانی "تا قسمت چه باشد!" را پاسخ آرزوی "انشاالله خوشبخت شوی!" بگیرند.

البته ایده و طرز فکر غلط مورد اشاره به عملکرد خود بانوان هم بر می گردد زیرا بسیاری از ایشان در طول تاریخ نشان داده اند که کمتر چیزی به اندازه "عروس شدن" خوشحالشان می سازد.

نشانه این موضوع این است که به مجرد ازدواج و جاری شدن صیغه عقد,صفحه نمایش تلفن همراه و رایانه شخصی و شرکتی به تسخیر "تازه وارد" و "نیمه پیدا شده" در آمده و نوعروس برای اینکه از دل کسانی که به عروسی دعوت نشده اند در بیاورد با خوشحالی هر چه تمامتر "می خواهی عکسش را ببینی؟!" می گوید.

اوضاع و احوال بچه از بابایش هم بهتر است زیرا نه تنها اندکی پس از به دنیا آمدن فرزند, حافظه رایانه کلا اشغال شده و جا برای ورود چیزی دیگر باقی نخواهد ماند,بلکه در محل کار کلی عکس بچه باید باز و بسته شود تا عروس خانم قادر به بازگشایی یک نامه بی نهایت مهم اداری گردد.

همه این ها در حالی است که اگر یک خانم دکتر تصویر فارغ التحصیلی خویش را قاب نموده و بر دیوار آویزان نماید و یا عکس مدرک خود را نشان این و آن دهد متهم به از خود راضی بودن گشته و پشت سر خود "انگار مدرک ندیده ایم" را دشت می نماید.

این ماجراها در شرایطی اتفاق می افتد که در بسیاری از کشورهای دنیا خوشبختی تنها از مسیر ازدواج نمی گذرد و مردمان بسیاری که ازدواج نکرده و فرزند ندارند با کمال صداقت از خوشبختی خویش دم می زنند.

روی این حساب به جاست که ما نیز به ازدواج به چشم سفری که حتما باید رفت نگاه نکرده و عروسی را فقط انتخاب همسفری که لذت سفر را دو چندان می کند در نظر بگیریم.

در این صورت است که می توانیم به خود بگوییم که تنها مسافرت کردن هم لذت های خاص خود را دارد,به خصوص اینکه انتخاب همسفر خوب همیشه هم به آن آسانی که فکر می شود نبوده و زیاد پیش می آید که هندوانه ازدواج متقاضی را پشیمان کرده و او را آرزومند روزگار خوش مسی نماید!!!؟