چه کار می شود برای دیگران کرد؟
گاهی؛ گربه خانگی ما، علیرغم با اشتهایی، لب به غذا نمی زند!
در چنین مواقعی بغلش کرده و چند دقیقه ای را به نوازش او اختصاص می دهم.
اشتهایش حسابی بیدار شده و غذایش را تا ته ته می خورد!
معلوم است که وقتی یک نوازش کوچولو، با حیوان خانگی چنین کرده و اشتهایش را باز می کند؛ یک نوازش مادرانه یا همسرانه قادر است، براستی، معجزه کند!
نمی دانم شما در باره "روز جهانی لبخند" چیزی شنیده اید یا نه!
تا جایی که من شنیده ام این روز به افتخار کسی نامگذاری شده که می خواسته خود را بکشد اما قبل از مرگ یادداشت گذاشته و اطلاع می دهد که چه می خواهد بکند و در ضمن، به خوانندگان و بینندگان نوشته، اطلاع رسانی می کند که اگر در مسیر زندگی- مرگ حتی یک نفر را ببیند که به او لبخند می زند از تصمیم خود منصرف خواهد شد.
متاسفانه این اتفاق نمی افتد و شخص مورد اشاره خودش را می کشد.
با این حال؛ سالروز مرگ او "روز جهانی لبخند" نام می گیرد تا در این روز مردم تا می توانند لبخند بزنند و اگر می شود جلو بسیاری مرگ ها را بگیرند.
در فیلم زیبای "زن و بچه" هم سکانسی وجود دارد که در آن نگاه مردی که می خواهد بر علیه دختر خردسال رای بدهد با نگاه او تلاقی می کند و شدت این نگاه ها و تلاقی آن ها جوری است که مرد منصرف شده و به یاران خود "این کار من نیست" می گوید!
لذا؛ به آدم هایی که فکر می کنند چون پول و مایه تیله درست و حسابی ندارند برای اعضای خانواده و دوستان و آشنایان و نزدیکان و اقربای خود کار خاصی نمی توانند بکنند بهتر است یاد آور شویم که می توانند تا می توانند برای آن ها از نوازش و لبخند و نگاه مایه بگذارند و کاری به کار آن هایی که می گویند در هر کاری باید اندازه نگه داشت که اندازه نکوست نداشته باشند و شعر زیبای زیر را هم، اصلا و ابدا، به حافظه و خاطره نسپارند!:
گوشه چشمی
نگاهی
وفا، حدی
جفا، قدری
و
جور
اندازه ای دارد!
شاید اگر دسترسیم به بلاگدون قطع نمی شد یا مطالب منتشر شده در آفتاب یزد را نگهداری می کردم سر از بلاگفا در نمی آوردم.