پدر و مادر من دو فرزند داشتند. خاله و دایی ها و عموها و عمه ها هم، جملگی، ازدواج کرده و دارای ۲ یا ۳ فرزند بودند.

در نسل ما اصلا از این اخبار یکسان نیست و بنابراین در میان بچه های آن پدر و مادرها، هم افراد هرگز ازدواج نکرده وجود دارند و هم افراد طلاق داده و طلاق گرفته!

جدا از آن ها؛ در کنار کسانی که هرگز بچه دار نشده اند، هم کسانی را می بینیم که یک بچه بیشتر ندارند و هم آن هایی را که پا را از مرحله تک فرزندی بالاتر گذاشته و صاحب دو بچه شده اند.

اگر تفاوت نسل امروز و دیروز فقط در ازدواج و طلاق و تعداد فرزندان بود می شد یک جورهایی با قضیه کنار آمد.( واقعا می شد!؟)

ناگفته پیداست آدم های امروزی از لحاظ سبک زندگی و باورها و عقاید و گفتار و پندار و رفتار، به گونه عجیبی، هم با نسل دیروز تفاوت دارند و هم به هم نمی مانند!

لذا؛ اگر مسئولین و اولیای امور کشور می خواهند سرزمین ما را خوب اداره کنند باید این تنوع و تکثر را به رسمیت بشناسند و با اعتقاد راسخ قلبی بر "فسانه گشت و کهن شد حدیث اسکندر. سخن نو آر که نو را حلاوتی است دگر!"، نخواهند از راهکارهای ۲۰_۳۰ سال پیش برای حل مشکلات امروز بهره مند شوند.