دلنبشته های تابناک من

همه ما در انتظار روزی هستیم که در آن آدم مصنوعی ها با انسان های طبیعی، که فوتبالیست های قهاری هستند، مسابقه داده و آن ها را مغلوب خویش نمایند.

از آن پس، می توان جام جهانی فوتبال مخصوص آدم مصنوعی ها را به راه انداخت و تماشاگران عزیز و محترم را مسحور زیبایی های فوتبالی، که تا آن زمان ندیده اند، نمود و به سر حد جنون، از شدت شوق و شعف، رسانید.

وقتی به رویای مورد اشاره فکر می کنم ناخودآگاه به یاد لطیفه زیر می افتم:

پسری به دختر مورد علاقه خود گفت: " قبول داری که دخترا از پسرا خیلی خوشگل ترن؟"

دختر عشوه ای آمد و جواب داد: "البته؛ این یه امر طبیعیه!"

پسر جوان گفت: "اشتباه می کنی! طبیعی نیست! کاملا مصنوعیه!"

اگر اصل، زیبایی است واقعا چه فرقی می کند که آدمی زیبایی طبیعی داشته باشد یا به مدد انواع و اقسام جراحی های زیبایی یا استفاده از وسایل آرایشی خود را زیبا کرده باشد؟

شاید نگرانی عمده در این باشد که آن هایی که با استفاده از جراحی خود را زیبا کرده باشند نتوانند خوشگلی خود را برای فرزندان به ارث بگذارند( فکر کنم حالا حالاها باید منتظر این بمانیم که آدم مصنوعی ها با هم ازدواج کنند و تشکیل خانواده دهند و فرزندانی بوجود آورند که زیبایی!؟ آن ها را به ارث ببرند!)

یک نگرانی دیگر هم، احتمالا، در این است که اوضاع و احوال مالی و اقتصادی فرد استفاده کننده از وسایل آرایشی گرانبها به هم بریزد و یا محدودیت در تولید یا واردات آن ها او را به نتیجه "گشتیم نبود! نگرد نیست!" برساند.

در چنین حالی، قطعا، جملات و عباراتی همانند "دیدی گفتم همش مصنوعیه" دست از سر کسی که اصلا شبیه قبل خود نیست بر نخواهد داشت.

با این حساب است که فقط کشورهای پیشرفته و ثروتمند و بهره مند از تکنولوژی ماورایی می توانند دست به تولید آدم مصنوعی زده و در جام جهانی فوتبال آدم مصنوعی ها خودی نشان دهند.

این امر به نشانه این است که دیگر نمی توان انتظار داشت تیمی همانند کامرون تیمی همانند آرژانتین، با همه فوق ستاره هایی که داشت، را شکست داده و یک شب به یاد ماندنی برای مردم خود رقم بزند!

پله، نابغه دنیای توپ گرد، در دوران خردسالی، یا نوجوانی، در تیم "پابرهنه ها" توپ می زد. در دنیای جدید جایی برای "پابرهنه ها" نخواهد بود و این پول و ثروت است که بیش از استعداد ناب فوتبالی قهرمان جام جهانی آدم مصنوعی ها را تعیین می کند!