دلنبشته های تابناک من

"کریس رونالدو" با ضربه سری که "حسینی" بطور ناقص دفع کرد، پایه گذار گل پیروزی النصر بر استقلال شده و مدافع پیش تاخته تیم عربستانی کار را تمام می کند.

قطعا؛ بیشتر شما روزی را به خاطر می آورید که رونالدو با تیم عربستانی قرارداد امضا کرد و پیه تهمت و افتراهایی با بن مایه "فقط به خاطر پول این کار را کرده" را به جان خرید.

برای ما ایرانی ها که به شدت به ضرب المثل هایی از قبیل گچون پیر شدی حافظ از میکده بیرون شو!" و "مبادا که در دهر دیریستی مصیبت بود پیری و نیستی" علاقمند هستیم و همیشه آن هایی که در اوج، چهار گوشه مستطیل سبز را بوسیده و برای همه عمر از دنیای توپ گرد فاصله می گیرند را متفاوت از معمولی ها می گیریم هم، کاری که رونالدو کرد جز در راستای "پولکی بودن رونالدو" و "کلاهبرداری از تیم عربستانی" معنی و مفهومی نمی داد!

امروزه، اما، وضاع و احوال کاملا فرق کرده و هم، همه جهانیان مجبور شده اند به احترام مردی که تاثیر شگرف در فوتبال عربستان گذاشته کلاه از سر بردارند و هم، ما ایرانی ها متوجه شده ایم که می شود کسی عطای بازی در رئال مادرید و امثالهم را به لقایشان ببخشد و در النصر بازی کند و در عین حال در عوض کسر شان دارای حیات دوباره گردد و به همراه خود یک تیم مرده را زنده گرداند!

شاید شما هم روزگاری را به خاطر بیاورید که "دیه گو مارادونای افسانه ای" در عوض بسیاری تیم های بزرگ اروپایی، که منتش را می کشیدند، ناپل کم نام و نشان، در عرصه فوتبال، را انتخاب کرد و این تیم بی ادعا را قهرمان سری A ایتالیا نمود.

انتخاب "دیه گو" انتخاب درستی بود؛ زیرا اگر در مورد قهرمانی های "پله"، "آن همه فوق ستاره دور و برش بودند" گفته می شود، که تا حدی درست است، جهانیان فوتبالدوست مجبورند در مورد مارادونا، "هم یکه و تنها ناپل را قهرمان ایتالیا کرد و هم به برکت دست خدا و پای جادویی آرژانتین را قهرمان جهان نمود" را بر زبان آورند.

آیا رونالدو، در این سن و سال، پای جای پای مارادونا گذاشته است؟ زمان این را نشان خواهد داد؛ اما اگر روزی عربستان یا یکی از تیم های باشگاهی این کشور را صاحب جایگاهی در دنیای مدرن دیدیم، که کسی فکرش را هم نمی کرد، نمی توانیم تاثیر اعجاب انگیز "رونالدوی غیر اریجینال!!!؟" را در وقوع این اتفاق نادیده بینگاریم.

متاسفانه، ما ایرانی ها، در همه کارها، عاشق جوانگرایی صرف بوده و یا فکر می کنیم جز به مدد "استاد تجربه" نمی توانیم افعال را به بهترین وجه ممکن صورت دهیم.

لذا؛ ما پاک از یاد برده ایم که راه سومی هم هست و مثلا اگر در زندگی شهری، دیگر، آنچنان که باید و شاید موثر و مثمر ثمر نیستیم، شاید بتوانیم، هم یک زندگی روستایی را زیر و رو نماییم و هم، در این زیر و رو کردن، بار دیگر، از قابلیت های ارزنده خویش رونمایی نماییم.

چارلی چاپلین؛ نابغه سینما، زمانی گفته بود: "در دنیای به این بزرگی برای همه به اندازه کافی جا هست. فقط هر کس باید جای واقعی خود را پیدا کند."

حرف چارلی حرف حساب است، اما باید متوجه بود که چون هیچکس آدم دیروزی نیست نباید انتظار داشته باشد که امروز هم بر همان جایگاهی تکیه بزند که دیروز بر آن جلوس نموده بود.

منتشر شده در روزنامه اطلاعات