ریاضی ها را نمی دانم اما بیشتر تجربی ها فقط برای اینکه پزشکی قبول شوند درس و مشق را جدی می گیرند.روی این حساب است که پس از اعلام نتایج کنکور سراسری ما با تعداد قلیل دانشجوی خوشحال و از خود راضی که پزشکی قبول شده اند روبروییم و در کنار آن ها گروه کثیری از دانشجویان را می بینیم که فقط به صرف "از بیکاری که بهتره!" قصد دارند ادامه تحصیل را جدی بگیرند.

در همه کشورها یکی از وظایف عمده مسئولین و دولتمردان این است که با اطلاع رسانی در باره نقاط قوت و ضعف رشته های مختلف دانشگاهی و غیر دانشگاهی , افراد مختلف را مجاب نمایند که وفق علاقه,استعداد و پشتکاری که دارند یا ندارند آینده خوبی برای خود رقم بزنند.

این در حالی است که در کشور ما مسئولین و دولتمردان بیش از افراد عادی به "پزشکی یک چیز دیگر است" معتقد و معترف می باشند.

نگاهی به برنامه های مختلف صدا و سیما نشان می دهد که با هر رشته و حرفه ای می توان شوخی کرد اما وقتی پای پزشکی به میان می آید از بالا دستور "لطفا دست نگهدارید" فرا می رسد.

در پاسخ به "چرا اینگونه هست" هم دلیل "نباید اعتماد و اعتقاد مردم به پزشکان جامعه خدشه دار شود" آورده می شود بی آنکه به پرسش اساسی "چرا اعتقاد و اعتماد مردم به هر رشته و صنفی می تواند خدشه دار شود اما اینکه ماجرا در باره آقایان و خانم دکترها صورت گیرد صورت خوشی ندارد؟!" جواب قانع کننده و مردم پسندی داده شود.

در مورد تعرفه ها و درآمدهای نجومی هم حق اعتراض فقط تا جایی که پای هیچ پزشکی به میان کشیده نشود محترم شمرده می شود.

جالب این است که در کشورهای دیگر آنچنان بر نقاط قوت و ضعف حرفه های مختلف تاکید می شود که بسیاری از مردم در گزینش میان دکتر معمولی شدن و سرآشپز ماهر گردیدن دومی را انتخاب می کنند زیرا خوب می دانند که اگر آنطوری غذا درست کنند که مشتریان انگشتان خود را هم بخورند هرگز کار کوچکی نکرده اند.

در کنار این قضیه مردم نقاط مختلف جهان بارها و بارها شاهد این بوده اند که مجریان برنامه های مختلف تلویزیونی از افرادی که بارهای خاص و سنگین را حمل کرده و آن ها را به سلامت تحویل مشتری ها می دهند با ادب و احترام کامل دعوت به عمل آورده و از آن ها "چطور همچه کاری را می کنید؟" را جویا می شوند و این در حالی است که ما در برنامه خوب و پر بیننده ماه عسل می بینیم که سوال اساسی که از باربران مدعو پرسیده می شود "از نگاههای مردم ناراحت نمی شوید؟!" است.

با همه اینها تعجبی ندارد که برای سال های متمادی پزشکی کماکان در بورس بماند زیرا اگر شما به کسی بگویید که "دیگر دکتر شدن صرف نمی کند" به احتمال قریب به یقین پاسخ منطقی و دندان شکن "مگر خبری شده است؟!" را دشت خواهید نمود!

منتشر شده در روزنامه آفتاب یزد