دلنبشته های تابناک من

لابد شما هم داستان ان ریاضی دان نابغه ای را شنیده اید که از همان کودکی نبوغ خود را نشان داد!

داستان از این قرار بود که معلم مدرسه از دانش آموزان می خواهد اعداد 1 تا 100 را جمع کرده و حاصل را اعلام نمایند.

پسر نابغه برای زودتر رسیدن به مقصود روش جالبی را بر می گزیند:

او در عوض اینکه 1 را با 2 جمع کرده و حاصل را به 3 اضافه کند و همینطور جلو برود؛ 1 را با 99 و 2 را با 98 جمع کرده و همینطور پیش می رود و در نهایت با یک ضرب و جمع بسیار ساده به جواب می رسد!

در کشور ما حق الزحمه بسیاری از مهندسین مشاور، که از علم ریاضی بسیار با بهره هستند، بصورت نفر ساعتی تعیین می شود؛ یعنی کارفرما با فرض اینکه، مثلا، یک پروژه نیاز به 5 مهندس و 3 تکنسین دارد که هر کدام یک ماه روی پروژه کار می کنند، حساب می کند که حق الزحمه ساعتی هر تکنسین و مهندس چقدر است و هر ماه چقدر ساعت کاری دارد و الی آخر.

حالا اگر مشاور بینوا ادعا کند که مهندسین بسیار خبره ای در اختیار دارد که می توانند در قبال دریافت دستمزد 3 برابری، زمان انجام کار را تا یک سوم کاهش دهند، قیافه کارفرما توی هم رفته و طوری مشاور را نگاه می کند که گویی با کلاهبرداری حرفه ای که می خواهد حسابی از کار بدزدد روبرو می باشد!

با این حساب؛ اگر نابغه نام نبرده در ایران متولد شده و تحصیل کرده بود، فقط وقتی می توانست خود را نابغه نشان داده و نبوغ خود را به رخ بکشد که جمع اعداد را بسیار دیرتر از دیگر دانش آموزان به دست آورده و به آموزگار نشان دهد که از همان کودکی کاملا بلد است که چطور حساب و کتاب کند تا درآمد بیشتر، در آینده نزدیک، دست به دامانش شود!