دراز بکش بیرانوند!
دقایقی پیش ایران با یک بازی برتر ژاپن را از پیش پا برداشت و خود را در زمره 4 تیم پایانی جام ملت های آسیا معرفی کرد. با این حال؛ آنکه شیرینی این بازی زیبا را تا حدی بر مذاق من تلخ کرد گزارشگر بازی بود!
درست است که وی آی آر و داور بازی یک پنالتی مسلم را از ایران گرفتند، اما گزارش یک طرفه گزارشگر جوری بود که انگار ژاپن و ایران در حال جنگ هستند و دست بر قضا مجبور شده اند فوتبالی هم با هم بازی کنند!
گزارشگر که وی ای آر را خواب می دانست با ناجوانمردی تمام برخورد درست دروازه بان ژاپن و سردار آزمون را خطای پنالتی دانست و جز این داور خوب بازی، با صرف نظر کردن از آن پنالتی، را بارها و بارها زیر سوال برد.
با این حال؛ شاهکار گزارشگر در دقیقه 94 رقم خورد، جایی که ایران 2 بر 1 پیروز بود و توپ در دستان بیرانوند قرار گرفت و گزارشگر بازی برای بیرو دستور "دراز بکش!" را صادر کرد.
قبل از این از جواد خیابانی زیاد دیده و شنیده بودیم که در عرصه ملی متعصبانه و، در پاره ای اوقات، غیر منصفانه گزارش بکند و مثلا "وقت کشی" را تنها برای حریفان ایران و "اداره کردن بازی" را تنها برای تیم ملی ایران مورد استفاده قرار دهد!
شاید؛ آن موقع می شد "پر بیراه نمی گوید" گفت و خود را به مصدومیت زدن، کاری که تیم های عربی بخوبی از عهده آن بر می آمدند، را نشانه ای دال بر کشتن وقت بازی و پاسکاری بدون لو دادن توپ را شاهد و گواهی مبنی بر اداره کردن بازی گرفت!
علیرغم این موضوع؛ صدور دستور "دراز بکش!" توسط گزارشگر بازی جز معنی و مفهوم "از بازیکنان تیم های عربی یاد بگیر!" را نمی دهد و نشان می دهد چقدر برخی گزارشگران ما در عرصه گزارشگری از "استاندارد دو گانه "پیروی می کنند، آنقدر دوگانه که در حالی که تا همین دیروز خود را جر می دادند که چرا وی آی آر وارد فوتبال باشگاهی نمی شود، امروز و در عرصه ملی با زبان با زبانی فریاد بر می آورند که چرا وی آی آر کار خود را می کند و همانند برخی از داوران ایرانی، و البته غیر ایرانی، قابل خرید و فروش نمی باشد!
شاید اگر دسترسیم به بلاگدون قطع نمی شد یا مطالب منتشر شده در آفتاب یزد را نگهداری می کردم سر از بلاگفا در نمی آوردم.