دلنبشته های تابناک من

گفت: "مادر را چرا نیاوردی؟"

نگفتم: "مادر بچه نیست که من بیاورمش!"

گفتم: "مامان دو دقیقه هم این سر و صداها را تحمل نمی کند!"

اصلا فکرش را هم نکنید که فقط این آدم های ساکت و آرام هستند که تاب تحمل آدم های پر سر و صدا را ندارند!

عکس این قضیه هم کاملا درست است و به همین دلیل است که خیلی از زن و شوهرها با داد و بیداد و در کمال عصبانیت به نیمه پیدا شده "چرا حرف نمی زنی؟" می گویند!

شاید با احتساب دو گروه مورد اشاره بوده که سعدی علیه الرحمه " دو چیز طیره عقل است؛ دم فرو بستن به وقت گفتن و گفتن به وقت خاموشی" را بیان کرده و امروزه بسیاری از اولیای امور تربیتی از خوانندگان و شنوندگان عزیز می خواهند که سخن سعدی شیرین حرف را آویزه گوش و به ویژه گوشواره روح و روان نمایند!

علیرغم این موضوع؛ این نکته هم مهم است که سعدی، در اینجا، فقط به "وقت" و "زمان" توجه کرده و کلا از یاد برده که جدا از "زمان"، "مکان" هم مهم است و همانطور که در بعضی جاها باید ساکت و صامت بود و دم بر نیاورد، برخی مکان ها می طلبند که حاضرین در آن ها رسوای جماعت بودن را کنار گذارده و همچون دیگران برای ساعاتی هم که شده فقط بر طبل بی عاری و بی خیالی بکوبند!