در عالم خیال مشاهده می کنم که فیفا به فدراسیون فوتبال ایران فشار آورده و فدراسیون تحت فشار هم مجبور شده درهای استادیوم آزادی را، در مسابقه پرسپولیس و رونالدو و دوستان، به روی خانم های علاقمند به فوتبال بگشاید.

در دقایق ابتدایی بازی، رونالدو گل می زند و قسمت خانم ها از شدت شور و شوق و شعف به آسمان ها پرتاب می شود!

رونالدو جهت تشکر به سوی آن ها بوس می فرستد و همین موضوع باعث می شود که بهترین بازیکن زمین، در پایان مسابقه، جهت ادای پاره ای توضیحات فرا خوانده شود.

در محضر داور

شما متهم هستید که به سوی ناموس ایرانی بوس پرتاب کرده اید! در این باره هر توضیحی در جهت دفاع از خود دارید می توانید بیان کنید.

رونالدو معنی ناموس را نمی داند و قاضی به او اجازه می دهد آن را معادل زن و دختر بگیرد.

رونالدو می گوید که اصلا بحث ایران و ایرانی در بین نبوده و او چون فکر کرده خوشحالی کنندگان از طرفداران عربستان هستند برایشان بوس فرستاده است.

قاضی می گوید که ناموس میهمان، ناموس ایرانی است؛ به ویژه اگر این ناموس متعلق به کشور دوست و برادر، عربستان، در مقطع حساس کنونی، باشد.

رونالدو معنی "مقطع حساس کنونی" را نمی داند، اما برای اینکه شر را بخواباند می گوید که از آن فاصله مرد و زن را تشخیص نمی داده و در اصل برای مردان عربستانی بوس فرستاده است.

قاضی، که معلوم است اطلاعات دنیوی او بسیار بیشتر از معلومات اخروی می باشد، می گوید که در فرهنگ پرتغالی مرد برای مرد بوس نمی فرستد و اساسا قباحت دارد که مرد، مرد را بوس و لوس کند!

رونالدو که به شدت عصبانی است می گوید که یک بوس کوچولو بیشتر نبوده و به همه نمی رسیده و لذا کسی که آن را دوست داشته بوس را مال خود کرده است.

این بار قاضی عصبانی شده و به رونالدو خاطر نشان می سازد که زن و دختر ایرانی با زن ها و دخترانی که تا به حال سر راه رونالدو بوده اند فرق اساسی داشته و دارند و چون کشته، مرده بوس رونالدو نیستند بوس رونالدو را باید "بوس اجباری" در نظر گرفت!

رونالدو می گوید که حتی اگر اینطور هم باشد دریافت کننده بوس می تواند بوس را پس بدهد و همه چیز به خیر و خوشی تمام شود.

قاضی می گوید که اگر اینطور بود رییس فدراسیون فوتبال اسپانیا هم می توانست بوس ارسالی را پس گرفته و سر جای خود بنشیند.

رونالدو می گوید که آن بوس زمینی بوده و این بوس، آسمانی است و نباید با این ها همانند هم تا کرد.

قاضی دلیل رونالدو را نمی پذیرد و می گوید که اگر کسی دیشب نخود، لوبیا خورده باشد و نتواند خود را نگه دارد و فضا را عطر آگین کند، آیا آنی که در گوشه اتاق قرار گرفته حق اعتراض ندارد و نمی تواند فکر کند که چون از مبدا ماجرا فاصله داشته باید سکوت پیشه کند؟

استدلال قاضی حضار را به خنده انداخته و رونالدو را بیش از پیش عصبانی می کند.

رونالدو، که در کنار دست خود وکلای مبرزی را نشانده است، این بار از در دیگری وارد شده و می گوید که این بوس اصلا به قسمت خانم ها نرسیده و در بین راه زمین افتاده است.

قاضی این بار با تماس با اداره هواشناسی و کسب نظر متخصصین نظر رونالدو را رد کرده و توضیح می دهد که با توجه به شدت پرتاب و قرار گیری بوس در مسیر باد و فاصله نه چندان زیاد خانم ها از او و واکنش خاص آن ها! بوس قطعا دریافت شده است!

رونالدو کلافه است و نمی داند چه بگوید! او ناامیدانه به سوی حضار بر می گردد تا کسی در میان آن ها یار و یاورش باشد.

در میان جمع، قیافه ملیح و دوست داشتنی "جورجیا رودریگز" را تشخیص می دهد که لبخندی از سر فتح بر چهره دارد. حالت او نشان از ناراحتی ندارد و رونالدو را به این فکر می اندازد که نکند همه این ها زیر سر "او" بوده است!