دلنبشته های تابناک من

در شرکت مهندسین مشاور .... به مدت 9 ماه کار کردم. بعد از این مدت احساس دلزدگی کرده و فعالیت را رها کردم. چند ماه بعد، دلم تنگ شد و برای مدیر عامل پیغام " دوست دارم برگردم" را مخابره نمودم.

مدیر عامل، در جواب، پیام داد: " دل نیست کبوتر که چو برخاست نشیند ما از لب بامی که پریدیم، پریدیم!"

در یک شرکت دیگر "سه بار" تکرار شدم! هنگامی که از دور و بری های آقای مدیر عامل پرسیدم که "چرا جناب رییس رفته ها را دوباره با آغوش باز می پذیرند( واقعا با آغوش باز می پذیرفت!) ؟" جواب گرفتم که " ایشان مایل هستند به همکارها و دور و بری ها نشان دهند که بیرون اینجا هم هیچ خبری نیست و رفته ها هم خیلی زود، همانند کبوتر جلد، بر می گردند"

از شما چه پنهان! نمی دانم کدامین این روش های مدیریتی بهتر است؛ هر چند در جایی خوانده ام: "به هر کس فرصت دوباره بدهید، اما نه سه باره!"