دکتر محمود احمدی نژاد عاشق استفاده مدام از دو کلمه "ما" و "می توانیم" در پشت سر هم بود! "ما می توانیم" در زمان ایشان آنقدر جا افتاده و فراگیر شده بود که وقتی، در زمان افتتاح، یکی از همکاران رند و زرنگ ما، جهت معرفی پروژه، به خدمت احمدی نژاد شرفیاب شدند، توانستند با بیان " جناب آقای دکتر! شما همیشه ما می توانیم می گویید! اما ما افتخار این را داریم که ما توانستیم را با صدای بلند فریاد بزنیم!" کاری کنند که گل از گل رییس جمهور وقت بشکفد.

بعدها دیگر مسئولین و متصدیان امور هم، با جا و بی جا، از "ما می توانیم" بهره برداری سیاسی کردند. مثلا دکتر قالیباف در هنگام معرفی خود به عنوان فرد شایسته جهت کسب مقام ریاست جمهوری گفتند که ما می توانیم( یا توانستیم) از زباله برق تولید کنیم.

دیروز یا پریروز جناب آقای رییسی سوار خودرو برقی شده و چرخی زدند تا به جهانیان نشان دهند که هم ما می توانیم خودرو برقی بسیازیم و هم می توانیم سوار خود رو برقی شویم!

قبل از این ها پنل های خورشیدی در نقاط محدودی از کشور مورد استفاده قرار گرفته اند تا ما نشان دهیم که می توانیم با استفاده از انرژی خورشیدی، برق تولید کنیم.

پروژه های تولید بیوگاز، گاز حاصل از سوزاندن فضولات حیوانی و پسماندهای تر، هم بصورت آزمایشی در مکان هایی مورد بهره برداری واقع شده اند تا ما بخوبی ابراز وجود کرده و بگوییم که اگر بخواهیم می توانیم برق را از راه های دور و نزدیک به روستاها منتقل نکرده و در عوض از امکانات دم دستی و ارزان قیمت مناطق و مراکز غیر شهری در تولید انرژی بهره مند شویم.

دیروز یکی از همکاران گفت که یکی از دوستان ایشان در کشور امریکا و در زمینه آب و فاضلاب فعال هستند. دوست به خانم همکار گفته بود که در کانادا از ظرفیت چمن های خانگی و حیاط های واحدهای مسکونی استفاده کرده و در هنگام بارندگی با ایجاد تاخیر در راه افتادن آب، از بروز سیلاب های سنگین و خانه خراب کن پیشگیری به عمل می آید.

خانم همکار از من پرسید که آیا ما هم در پروژه های فاضلاب از چنین راهکارهایی برای ممانعت از بروز سیلاب های سنگین استفاده می کنیم؟

پاسخ منفی داده و در ضمن به این نکته اشاره کردم که اصلا و ابدا با فعالیت ها و طراحی های اینچنینی بیگانه نیستم:

بیش از سی سال پیش شرکت مهندسین مشاور سختاب برای پیشگیری از بروز سیل های سنگین اهواز تعدادی "برکه تاخیر" در مناطق مختلف شهر پیش بینی کرده بود. کار این برکه ها این بود که هم مانع بزرگ شدن بی حد و حصر فاضلابروهای مشترک شوند و هم با ایجاد تاخیر در روان شدن آب، جلو جاری شدن سیلاب های سهمگین را بگیرند.

متاسفانه، مسئولین و اولیای امور وقت به دلایل یا بهانه هایی از قبیل فانتزی بودن طرح و کمبود بودجه مانع از عملیاتی شدن این طرح خوب شدند؛ طرحی که اگر به موقع عملیاتی می شد بسیاری از مشکلات سیلاب و فاضلاب شهر اهواز، در سال های پیشین، وجود داخلی نداشت!

خانم همکار با تعجب گفت: "پس ما می توانیم خیلی از کارهایی که در کشورهای پیشرفته انجام می شود را انجام دهیم"

خنده تلخی تحویلش داده و گفتم: "البته که می توانیم! موضوع نخواستن ماست!." به قول دکتر ظریف: " ما خودمان خواسته ایم که اینجور، بد، زندگی کنیم!"

منتشر شده در روزنامه اطلاعات