شاید کمتر کسی باور می کرد که روزی شهرهایی همانند سنندج و تبریز و ارومیه و اردبیل به خاطر گرمای شدید هوا تعطیل شوند.

این امر به خاطر این است که هر چند سرما و برف و بوران و یخبندان شدید می توانند جاده های مواصلاتی را مسدود نموده و رانندگی بیرون و داخل شهر را، در خیابا نها و معابر لیز و لغزنده، پر خطر نمایند؛ در دنیای مدرن و امروزی، جز در موارد استثنایی، بخوبی می توان با استفاده از وسایل سرمایشی موجود در میانه مسیر و سر کار، گرمای موجود را قابل تحمل نمود.

با این حساب، بیش از آنکه گرمای شدید و بی سابقه، که در جای خود بسیار مهم است، تعطیلی همه جای ایران را رقم زده باشد، عدم امکان تامین وسایل سرمایشی به مقدار کافی و مورد نیاز بوده که باعث شده دولت توصیه وزارت بهداشت را بر دیده منت نهاده و چهارشنبه و پنج شنبه را "تعطیل سراسری" اعلام نماید. لذا، در این رابطه سه نکته اساسی و قابل تامل وجود دارد:

الف- درست است که ما عادت کرده ایم " آب و برق" را همانند "آموزش و پرورش"، و خیلی دوگانه های دیگر، یکی بگیریم؛ اما تعطیلی اخیر نشان داد که آب و برق یکی نیستند و در مواردی نمی توان با آن ها همانند هم تا کرد.

مثلا، اگر شما از منزل به محل کار بروید مصرف آب خانگی کشور را کاهش داده و تقریبا به همان میزان بر مصرف آب اداری کشور می افزایید!

در قضیه "گرفتن کولر!" این قضیه مصداق ندارد و معمولا اگر دو نفر از اعضای یک خانواده چهار نفره سر کار بروند و دو نفر در خانه باقی بمانند، مانده ها تقریبا به اندازه سابق و زمانی که چهار نفر در خانه بودند کولر را مورد استفاده قرار خواهند داد.

شاید به همین دلیل است که در هنگام نبود و کمبود آب، کمتر دولتمردی به تعطیلی سازمان ها، ادارات، شرکت ها و دیگر محل کارها فکر می کند؛ اما در هنگام گرمای شدید و بی سابقه( بخوانید مصرف زیاد برق!) می شود به مدد تعطیلی از میزان و شدت گرمای موجود تا حدود زیادی کم کرد!

ب- یک زمانی به آدم هایی که در خانه به اندازه غذا می خوردند، اما در میهمانی ها "سیرمونی" نداشتند گفته می شد که اگر هم کاه از خودت نیست، کاهدان از خودت است!

متاسفانه این جور آدم ها نه تنها فقط در زمینه خوردن موجود نیستند، بلکه تعداشان آنقدر فت و فراوان شده که دیگر نمی توان ازشان به عنوان شمار انگشت شمار و استثنایی ذکر خیر! به میان آورد.

افراد زیادی هستند که در هنگام گرمای شدید و بی سابقه هم سعی می کنند از کولرهای خانگی تا حدی استفاده کنند که در هنگام پرداخت قبض برق بهشان فشار زیادی وارد نشود.

همین عده، با کمال تاسف، در شرکت و اداره و سازمان و دیگر محل های اداری، با در نظر گرفتن اینکه هزینه مصرف برق از جیب دیگری پرداخت شده و خود را در فیش حقوقی ایشان نشان نمی دهد، به مجرد حضور در جای فعالیت "کولر را گرفته" و گاه حتی وقتی به عنوان آخرین نفر عازم منزل می شوند، جهت تامین سرمای لازم در صبح روز بعد، کولر را روشن نگه می دارند!

به این ترتیب است که تعطیلی ادارات و سازمان ها و .... در ایران به بسیاری کشورهای خارجی نمی ماند و اگر در آن ها با تعطیلی، کمک مختصری به صرفه جویی در مصرف برق می شود، صرفه جویی در مصرف برق متاثر از تعطیلی سرزمین ما را باید کاملا قابل ملاحظه دانست.

ج- تعرفه آب و برق حال حاضر کشور ما به گونه ای است که بیشتر افراد بی توجه به به پولی که بابت آن ها می دهند و به مقادیری به مراتب بیش از نیاز آب و برق مصرف می کنند.

اصلاح این تعرفه ها همواره مد نظر دولتمردان بوده، اما هراس از تبعات سیاسی و امنیتی، که خود را در قضیه بنزین نشان داد، مانع از آن شده که هزینه واقعی تامین آب و برق از مردم اخذ شود.

درست است که اگر ما تعرفه های حامل های انرژی را بی توجه به دیگر مسائل و مشکلات جاری و آینده کشور اصلاح کنیم، نه تنها مشکلی حل نمی شود بلکه به بسیاری معضلات موجود دامن خواهیم زد؛ اما ناگفته پیداست که اگر این اقدامات اصلاحی در کنار دیگر اقدامات اصلاحی که اتفاقات خوبی را، سر جمعِ، برای مردم رقم می زنند باشد قطعا در فاصله زمانی کوتاه به جز دعای خیر "خدا عمرشان بدهد!" و "خدا پدر و مادرشان را بیامرزد" از دهان مردم عادی کوچه و بازار بیرون نخواهد آمد و نثار دولتمردان و گیرندگان تصمیمات کلان مملکتی نخواهد شد.

در مورد موثر نبودن شانس و بخت و اقبال در زندگی آدم ها گفته شده که سرنوشت آدم ها را بخت و اقبال رقم نمی زند و این واکنش آن ها در برابر ماجراهای خوب و بد زندگی است که باعث خوشبختی یا بدبختی انسان ها می گردد.

اگر این گفته درست باشد، چرا نباشد، نه تنها انسان های تمام کره زمین در گرمای شدید و بی سابقه سهیم و مجرم هستند، بلکه ما ایرانی ها می توانیم مفتخر به این باشیم که حتی در برابر این فاجعه جهانی، آنطور که باید و شاید، واکنش خوبی از خود نشان نداده ایم!

پ ن: تعطیلی کشور هوا را خنک نمی کند!