چرا روحانی رای می آورد؟!
اوضاع و احوال اقتصادی اغلب مردم اصلا تعریفی نیست و در شکل گیری این قضیه شاید بتوان "حسن روحانی" را متهم یکی از ردیف ها محسوب نمود.
موضوع فوق مورد استقبال شایان توجه دوستان اصولگرا قرار گرفته است.با این حال بیشتر آن هایی که به گمان رای آوری کسی جز آقای رییس جمهور به سر می برند یکی از دغدغه های اصلی بسیاری از مردم را فراموش کرده اند:سایه شوم جنگ!
کاملا درست است که کمیت و کیفیت آنچه راهی شکم مردم می شود "مهم" است اما آدم ها در درجه اول باید زنده بمانند تا در درجه دوم بتوانند به این موضوع که "به این هم می گویند زندگی؟!" فکر کنند.
همه می دانیم که جنگ ها فقط موجب از بین رفتن حیات آدم ها نمی شوند زیرا بسیاری از قصر در رفته ها به علت از دست دادن اعضای بدن و موقعیت های شغلی و یا به دلیل اینکه خانه و خانواده و کارخانه و کارگاه و دار و ندار خویش را از دست رفته می بینند از کار و فعالیت بازمانده و مجبور می شوند با کمک های مرحمتی دوستان و آشنایان و دولت زندگی بخور و نمیری داشته باشند.
بدی جنگ های این دوره و زمانه این است که تمامی هم ندارند.نگاهی به جنگ سوریه و عراق و افغانستان گواه خوبی بر این مدعا می باشد.
"ترامپ شناسان" خوب می دانند که "دیوانه امریکایی" هراسی از اینکه با ایران یا هر کشور دیگری وارد یک جنگ تمام عیار شود ندارد و روی این حساب مدام دنبال بهانه ای که نبرد ایران امریکا را توجیه نماید می گردد.بهانه ای که خوشبختانه با حضور امثال "روحانی" و "ظریف" براحتی در دسترس "او" قرار نخواهد گرفت.
با این حساب انتخاب یک رییس جمهور اصولگرا بیش از همه خبر خوبی برای "ترامپ" خواهد بود.خبری که بیشتر مردم ایران و امریکا را به فکر "کدام خوددار ترند؟!" انداخته و اندیشه چگونگی ممانعت از بروز و گسترش یک جنگ فرسایشی خانمانسوز که بیشترین دودش در چشم مردم بیگناه خواهد رفت را در اذهان ایشان زنده می نماید!
شاید اگر دسترسیم به بلاگدون قطع نمی شد یا مطالب منتشر شده در آفتاب یزد را نگهداری می کردم سر از بلاگفا در نمی آوردم.