دلنبشته های تابناک من

همسرم عاشق ماست است و من چندان میانه خوبی با این محصول لبنی ندارم.

چند روز پیش به خیال اینکه ماستمان تمام شده به مغازه لبنیات فروشی رفته و یک سطل ماست خریداری کردم.

موقع گذاشتن ماست در یخچال متوجه شدم که ماست قبلی هنوز تمام نشده و من بی خود و بی جهت دست به خرید ماست اضافی زده ام.

بدین ترتیب، جهت جلوگیری از سپری شدن تاریخ انقضای ماست و حیف شدن آن، چند روزی به عنوان صبحانه درعوض " نان و پنیر طبق معمولی!"، "نان و ماست" میل کردم( انصافا خیلی هم بد نبود!)

از شما چه پنهان! وقتی ماجرای امر به معروف نامتعارف یک جوان به ظاهر حزب اللهی را شنیدم ناخودآگاه یاد ماجرای خودم افتادم و به این موضوع اندیشیدم که قطعا یک نفر باید از اقشار پایین دست و متوسط جامعه نبوده و یک شکم سیر درست و حسابی باشد که بتواند ماستی که خیلی ها توان خرید به اندازه نیاز آن را ندارند را به این سادگی، درعوض میل، حیف نماید!

نکته دیگر این است که ماده اولیه تولید ماست( شیر) توسط گاوهای داخل کشور تولید می شود و این محصول، در اغلب موارد، توسط نیروی کاری وطنی تبدیل به کالایی ارزشمند و خوردنی می گردد.

روی این حساب، حیف کردن ماست توهین به تولید ملی هم محسوب خواهد شد.

آن هایی که اخبار کشورهای دیگر را تعقیب می کنند لابد خوب می دانند که ریختن ماست بر روی زمین معمولا به نشانه اعتراض به کیفیت و یا قیمت آن صورت می گیرد و در غیر این موارد حیف کننده ماست را نمی شود آدم حسابی به شمار آورد!

با این حساب؛ اینکه گفته شود فردی که ماست ها را روی سر خانم های بی حجاب ریخته فقط امر به معروف و نهی از منکر را به شیوه ای نامتعارف صورت داده( و بقیه کارهایش روی حساب بوده است!) درست نیست و دست کم باید در این باره به مسائلی همانند "حیف کردن کالا( که به مراتب بدتر از اسراف است)" و " ضربه زدن و توهین به تولیدات ملی" هم توجهی ویژه معطوف نمود.