دلنبشته های تابناک من

این روزها دختران و خانم های بی حجاب زیادی هستند که در خیابان ها و کوچه های تهران و شهرهای بزرگ و کوچک حضور به هم رسانیده اند.

آن هایی که این واقعیت کتمان ناپذیر را نادیده گرفته و " ما که اصلا ندیده ایم" می گویند، قطعا، فقط قادر هستند خود و امثال خویش را گول بزنند.

از بی تفاوت ها که بگذریم؛ آدم هایی که شاهد حضور خانم ها و دختران بی حجاب هستند به دو گروه "موافق" و "مخالف" تقسیم می شوند.

اکثر قریب به اتفاق مخالف ها در هنگام مواجهه با افراد بی حجاب به یاد عبارت " بی حجاب! محتاج نگاه دیگران" افتاده و برای اینکه آن ها را به راه راست هدایت کنند، بی هیچ نگاهی، مسیر خود را ادامه داده و با نادیده گرفتن بی حجاب ها سر از مقصد در می آورند.

این عده بنا بر دستورالعمل " بهترین کاری که می توان با افراد بی حجاب کرد، نادیده گرفتن آن ها است" رفتار کرده و احساس می کنند به بهترین صورت به وظیفه شهروندی خود جامه عمل پوشانده اند.

موافقین بی حجابی هم دقیقا به همین صورت رفتار می کنند!

آن ها از هراس اینکه مبادا نگاه آن ها به صورت دیگری تعبیر شده و افراد بی حجاب از ترس یا شرم و حیا در درستی مسیری که پی آن را گرفته اند شک و تردید روا دارند، صلاح را در آن می بینند که نگاه از ایشان برگرفته و همانند گروه نخست، وجود آن ها را نادیده بگیرند.

با این حساب؛ تا اینجای کار، بر خلاف ادعای بسیاری از مسئولین و دولتمردان، نه تنها بی حجابی مفسده ای به همراه نداشته بلکه سطح فرهنگ ایرانی ها را به میزان قابل توجهی بالا برده و موجب شده "چشم چرانی"، تا حد قابل قبولی، در سرزمین ایران زمین، ویژگی وابسته به جنس شناخته نشود!

لذا؛ هر نظری هم در باره بی حجابی داشته باشیم باید قبول کنیم که بی حجابی این روزهای بسیاری خانم ها و دختران ایرانی تجربه ای که ارزش و قدر و قیمت آن نادیده گرفتنی نیست محسوب می شود. شما نظر دیگری دارید!؟