دلنبشته های تابناک من

دوباره نتایج کنکور سراسری اعلام شد و بار دیگر رسانه ها برای انتشار اسامی و عکس برگزیدگان با یکدیگر به رقابتی جانانه دست زدند.

این امر، قطعا، به این خاطر است که رسانه ها مایل هستند همانند مردم عادی و مسئولین و دست اندرکاران به همگان نشان دهند که برای آن هایی که رنج بیشتر کشیده اند و یا دارای استعداد خدادادی چشمگیر هستند ارزشی سوا از دیگران قایل می باشند.

با این حال باید انصاف به خرج داده و پذیرفت که آموزگاران نفرات برتر هم سهمی چشمگیر و به یاد ماندنی در موفقیت دانش آموزان خود داشته اند.

اگر چنین است چرا به همراه نام و نام خانوادگی و عکس نفرات برتر، آموزگاران آن ها هم به مردم معرفی نمی شوند تا رسانه ها در عمل ثابت نمایند که از صمیم قلب "الاحسان بالاتمام" را جدی گرفته اند؟

ممکن است گفته شود که یک دانش آموز از زمان آغاز به تحصیل تا زمان فراغت از آن معلمین و آموزگاران پر شماری را به چشم می بیند و اگر قرار باشد نام همه آموزگاران مقاطع ابتدایی، راهنمایی و دبیرستان کلیه نفرات برتر کنکور در روزنامه قید شود( به همراه عکس)، یک روزنامه باید تمام صفحات یک شماره خود را فقط مختص درج اسم و فامیل و عکس دانش آموزان و معلمین برتر نماید!( واقعا چه ایرادی دارد؟)

گیریم که اینطور باشد! در این صورت چرا عکس و نام و نام خانوادگی پدران و مادران نفرات برتر کنکور که خیلی هایشان نقشی ارزنده در موفقیت بچه هایشان داشته اند و شماری از آن ها چند ساله هزار سال پیر شده اند تا فرزند را در قله رفیع موفقیت ببینند، در روزنامه ها، جای خوشی برای خود دست و پا نمی کنند؟

در پاسخ به سوال دوم باید گفت که در اختیار گرفتن عکس و نام و نام خانوادگی نفرات برتر آزمون سراسری ساده است و سازمان سنجش این اطلاعات را براحتی در اختیار رسانه ها می گذارد، در حالی که رسانه ای که بخواهد از دیگر عوامل موفقیت بچه های برتر رونمایی کند باید کلی هزینه کرده و خرج ایاب و ذهاب و حق ماموریت خبرنگاران ویژه خویش را هم جفت و جور نماید.

این امر در حالی صورت نمی گیرد که یک رسانه خارجی معتبر با شنیدن " کرفس لاغر کننده است" مامور ویژه خود را به کشوری دیگر گسیل می دارد تا فقط پس از مراجعه به منابع معتبر محلی و تن دادن به آزمایشات ویژه و اطلاع از صحت و سقم خبر واصله، افکار عمومی را در جریان امر قرار دهد.

بنابراین؛ شاید یکی از دلایلی که باعث می شود مردم ما چندان که باید و شاید روزنامه خوان نباشند این باشد که در حالی که رسانه های معتبر جهان تلاش دارند کار خود را بر اساس تکلیه کلام مرحوم نایب تیمور خان؛ زود، تند، سریع، فوری پیش ببرند اغلب قریب به اتفاق رسانه های ما در دریافت خبر، کماکان، " اگر شما به خبری احتیاج دارید و آن خبر دور از دسترس شما قرار دارد پس شما به آن خبر احتیاج ندارید" را مورد پیروی قرار می دهند!