اسکار اصغر فرهادی نگارنده را به فضا پرتاب نمود اما این پرتاب به دلیلی غیر از خوشحالی صورت پذیرفت.

می دانیم که کشورهای مترقی و پیشرفته سالیانه مبالغ هنگفتی را برای رصد کردن سیارات دیگر و پیدا نمودن "جایی برای زندگی" هدر می دهند؟!

دلیل این امر این است که زمین برای نفس کشیدن و استفاده از منابع موجود بیش از حد کوچک شده و بیم آن می رود که آیندگان نه هوایی برای تنفس,نه آبی برای آشامیدن و نه غذایی برای تناول داشته باشند.بگذریم از اینکه این امکان نیز موجود است که زمین فعلی آنچنان مملو از پسماندهای تر و خشک و زایدات انسانی و حیوانی و فضولات و فاضلاب ها باشد که سوال بزرگ آیندگان "کجا بریزمش؟!" باشد؟

با این حال اوضاع و احوال اقتصادی مردم کنونی دنیا هم خیلی روبراه نیست و شاید بهتر باشد که "چو فردا شود فکر فرداکنیم" گفت و یا برای بازماندگان پیامکی از دیار باقی با مضمون  "خودتان مشکلتان را یک جوری حل کنید" فرستاد.

برای ما ایرانی ها به فکر نسل های آینده نبودن امری واضح و مبرهن است زیرا بیشتری های ما به فکر هم نسل های خودمان و افرادی که دور و برمان زندگی می کنند هم نیستیم چه برسد به اینکه از حالا غصه آیندگان را خورده و در باره  این موضوع که "چه بر سرشان خواهد آمد؟!" فکری اساسی نماییم.

"دم غنیمت است" و "آدم باید در لحظه زندگی کند" و "دنیا دو روز است" از شعارها و اعتقادات اساسی است که ما را بر آن می دارد تا حد امکان از هزینه کردن برای آیندگان پیشگیری به عمل آورده و در عوض به اوضاع و احوال معیشتی و رفاهی مردمان عصر حاضر توجهی ویژه نماییم.

قطعا این کار هم برای خودش کاری است اما اگر خدای ناکرده پیش بینی های ما غلط از آب در آمد و هوای تنفسی و آب مصرفی و غذای تناولی پیش از موعدو در زمانی که هنوز در قید حیاتیم  از موجودیت ساقط گردید و یا غیر قابل استفاده شد چه باید کرد؟

آماده نبرد گشتن و چشم به منابع دیگران دوختن,مهاجرت کردن و بر سر سفره حاضر و آماده دیگران نشستن, ممانعت از هدر روی منابع و ازدیاد بازده تولید محصول به ازای هر واحد از منابع مصرفی,کنترل جمعیت و تنظیم خانواده,آلوده نکردن منابع مصرفی و پالوده سازی محصولات تولیدی و خیلی کارهای دیگر از اقداماتی است که می توانند کمک حال ما گردند اما اگر برای انجام این "مهمات" آمادگی قبلی نداشته باشیم بعید است "جایی برای زندگی" دست و بالمان را بگیرد.

بگذریم از اینکه همه این کارها در هنگامی که هنوز "مردم عزیز!وقت تمام شد!" گوش هایمان را نوازش نداده باید شامل حالمان گشته و یا حال دیگران را حسابی بگیرد!!!؟