دلنبشته های تابناک من

تلویزیون!؟ صحنه هایی از زندگی پانداها را نشان داده و می گفت که این موجودات زیبا و دوست داشتنی، سخت، تن به جفتگیری می دهند.

در ادامه توضیح داده می شد که مسئولین و اولیای امور تمهیدات ویژه ای می اندیشند تا تمایل پانداها به فرزند آوری را بالا ببرند.

با مشاهده صحنه ها یاد باغ وحش های خودمان افتادم که بیشتر مراجعه کنندگان خود را مجاب می کنند تا با دیدن حیوانات لاغر و نزار و افسرده موجود در آن ها، در هنگام مراجعت، یک دل سیر گریه کنند.

قطعا، اگر از مسئولین و اولیای امور و گرداننده های باغ وحش ها "این چه وضعی است!؟" را بپرسید، جواب قانع کننده "نان گیر آدم ها نمی آید و شما انتظار دارید ما غذاهای اعیان و اشرافی برای حیوانات تهیه کنیم" دشت خواهید نمود.

جواب بالا، پاسخ بسیاری از مسئولین است و به همین خاطر هنگامی که از متصدیان و دست اندرکاران راه های کشور در باره آمار بالای مصدومین و فوتی های جاده ها پرسیده می شود، پای کشته شدگان سوانح هوایی به میان آمده و "این در برابر آن چیزی نیست!" گفته می شود.

به عبارت بهتر، بیشتر مسئولین و دست اندرکاران کشور در عوض اینکه حواسشان گرم کار خودشان باشد و بخواهند وظایف محوله را به گونه بایسته و شایسته انجام داده و مدیریت نمایند، در حال آتوگیری از دیگر اولیای امور و متصدیان امر بوده و در هنگامی که نیاز به پاسخگویی را احساس می کنند، با رو کردن آتوهای در اختیار، به شیوه دکتر محمود احمدی نژاد، سوال را با سوال جواب می دهند.

پادشاهان قاجار به شدت دچار خودباختگی در برابر غربی ها بودند و به همین دلیل هم از فرانسوی حرف زدن بچه های کوچک فرانسوی به نهایت شگفتی می رسیدند و هم با عوضی گرفتن سالن اپرا با حرمسرا، "چه جای خوبی!"، می گفتند.

انصافا، این خودباختگی ها گاهی برای مردم کشور ما ارزان تمام شده و مسیر برخی فناوری ها و کالاهای به درد بخور اروپایی را به سوی سرزمین ما کج می کرد.

متاسفانه، بسیاری از مسئولین و اولیای امور حال حاضر سرزمین عزیز ما، بر عکس، به شدت از بیماری "نارسیسیسم" و "خود شیفتگی" رنج می برند؛ به گونه ای که برخی از آن ها برای سرزمین هایی که حفاظت از محیط زیست از اولویت های اساسی به حساب می آید نسخه مبارزه با آلودگی هوا را می پیچند و بعضی از ایشان برای کشورهایی که میزان بازیافت زباله را به 99 درصد رسانیده اند، کلاس مدیریت پسماند می گذارند!

زمانی برنارد شاو، طنز پرداز و نمایشنامه نویس شهیر ایرلندی، گفته بود که اگر می خواهید در زندگی پیشرفت کنید به بالاتر از خود نگاه کنید و اگر مایل هستید از حیات لذت ببرید به پایین تر از خود چشم بدوزید.

شمار قابل ملاحظه ای از مسئولین و اولیای امور کشور ما، واقعا، گفته برنارد شاو را بر دیده منت نهاده اند، طوری که وقتی عهده دار سمت و جایگاهی، که خیلی ها حسرت به دل آن ها هستند، می شوند سمت و جایگاه را در شان خود ندیده و با صرف نظر کردن از راه انداختن کار مردم و بردن لذت انجام این مهم، چشم به مقام ها و سمت های بالاتر می دوزند.

از سوی دیگر، آن ها با کمک گیری از رسانه های دیداری و شنیداری، مدام، برای مردم خبرهای بد دیگر سرزمین ها را مخابره کرده و علاوه بر اطلاع رسانی جامع و کامل در باره نحوه زندگی مردمان کشورها و سرزمین های عقب مانده و توسعه نیافته، "اولیور تویست"، "ژانوالژان" و "جرج فلوید" را نمادهای  اوضاع و احوال ساکنین انگلستان، فرانسه و امریکا معرفی می کنند!؛ باشد تا مردم خوب کشور ما گوشه چشمی به آن ها اندخته و حال زندگی خوبی که دارند را ببرند!!!