دلنبشته های تابناک من

آب آشامیدنی را دست کم نگیرید. این آب، برای اینکه به دست شما برسد، مراحل پر هزینه و پر زحمتی از قبیل استحصال، تصفیه، انتقال و توزیع را طی می کند.

آب تهران انصافا آب خوبی است، هر چند کیفیت آن نسبت به زمانی که بیشترش از سطح( همان سد!) تهیه می شد پایینتر آمده است.

آب تهران آب آلوده ای نیست و نباید به شایعاتی که هر چند وقت یکبار به آن ها دامن زده می شود توجه کرد.

آب، اگر آلوده شود، دست کم، شمار آن هایی که به دلیل بیماری ها و ناراحتی های گوارشی به مراکز درمانی مراجعه می کنند را به میزان قابل توجهی افزایش می دهد؛ موضوعی که موجب می گردد پنهان نگاه داشتن آلودگی آب به مدت طولانی، همچون شیوع کرونا، کاملا امکان ناپذیر جلوه نماید.

با این حساب، دامن زدن به شایعه آلودگی آب بیشتر توسط آن هایی که می خواهند دستگاه های تصفیه آب خانگی خود را به فروش برسانند یا در کار تولید و توزیع بطری های آب شرب و آب معدنی هستند صورت می گیرد.

پسماند را هم نباید مقوله ای کم اهمیت در نظر گرفت. پسماندهای خانگی باید در مخازن موقت جمع آوری زباله انبار شده و پس از آن با انتقال درست سر از اماکن دفع بهداشتی زباله در آورند.

متاسفانه، در این زمینه، شهرداری تهران عملکرد خوبی نداشته و با استفاده از مخازن زباله بدون در ( و البته دارای پیکر!) یکی از عوامل اساسی جلب و جذب موش و مگس و سوسک را کاملا نزدیک منازل مسکونی و ساختمان های تجاری و اداری قرار داده است.

جمع اوری زباله را هم می توان "قاجعه آمیز" در نظر گرفت. در این رابطه باید "دیده ها" را بیش از "شنیده ها" مورد توجه قرار داد و زباله دزدهای مجوز دار و بی مجوزی که جهت امرار معاش تا کمر در داخل مخازن خم می شوند و یا جهت راحتی با واژگون کردن مخازن، زباله های خوب را از بدها جدا می کنند را به چشم دم خروسی که سمینارها و وبینارهای برگزار شده توسط سازمان مدیریت پسماند را کاملا بی ارزش و اهمیت جلوه می دهند مشاهده نمود.

دفع بهداشتی زباله هم در کشور ما، دست کم در شهر تهران، معنا و مفهومی ندارد.

در این زمینه باید به این نکته اشاره کرد که جدا از اینکه حیف است زباله های تری که می توانند به مصرف تهیه کود برسند در دل زمین نهان شده و شهرداری را هر چند وقت یکبار به جستجوی اماکن مناسب دفن( با دفع فرق دارد!) بکشانند، تاسف بار است که شیوه دفن زباله های تهران آنقدر غیر بهداشتی باشد که شهرداری تهران، حتی برای یکبار، جرات نکند که از عملیات دفن فیلمبرداری کرده و آن را به عنوان مایه ای از افتخار توسط رسانه های دیداری، اعم از ملی و مجازی، در اختیار مردم قرار دهد!

از طرف دیگر، در حالی که بهای آب، که آب بها، نام دارد با میزان مصرف رابطه مستقیم دارد و شما با کاهش مصرف آب، آب بهای کمتری خواهید پرداخت، عوارض پسماند به نحوه جمع آوری و دفع زباله بی ارتباط بوده و به میزان تولید زباله توسط ساکنین نیز ربطی پیدا نمی کند.

به عبارت دیگر، اگر شما فردی بی نهایت علاقمند حفظ و نگهداری محیط زیست باشید و به این مناسبت تمام پسماندهای خشک را به غرفه های بازیافت برده و از تمام پسماندهای تر تولیدی کود تهیه کنید( فرآیندی که کمپوست نام دارد) باز هم مجبورید بابت زباله تولیدی صفر، عوارض پسماند پرداخت نمایید.

با این حساب و در مواجهه با شهرداری که از سویی از پر شدن اماکن دفن زباله شاکی است و از سویی اقدامی عاجل در جهت کاهش تولید پسماندهای تر به عمل نمی آورد آیا حرفی هم برای گفتن باقی می ماند!؟