دلنبشته های تابناک من

ماجرای خودکشی دانش آموز دیری در خاطرتان هست؟

اگر یادتان باشد، آن موقع، مادر دانش آموز ادعا کرد که دلبند جان باخته او به دلیل نداشتن "تبلت" دست به خودکشی زده است.

مسئولین آموزش و پرورش این ادعا را رد کرده و گفتند که دانش آموز، علیرغم داشتن تبلت، از بین بردن خویشتن را در دستور کار قرار داده است.

متاسفانه، دیروز، خبر ناگوار غرق شدن برادر این دانش اموز هم موجی از غم و اندوه را در مردم سراسر کشورعزیزمان ایجاد کرد.

درست است که ماجرای مرگ این کودک، که علاوه بر داشتن معلولیت از مشکل عدم توانایی در تکلم هم رنج می برد، از سوی مراجع ذیصلاح در دست بررسی است، اما سوالی که پیش می آید این است که چرا اولیای امور و مسئولین آموزش و پرورش در هنگام اطلاع رسانی تبلتی ترجیح دادند صدای انواع و اقسام مسائل و مشکلاتی که دانش آموز صاحب تبلت شده با آن ها دست و پنجه نرم می کرد را، درست و حسابی، درنیاورده و از چرایی عدم حل و فصل آن ها سخن نگویند!؟

آیا در وزارت آموزش و پرورش چند نفر پیدا نمی شدند که کمر همت بسته و نسبت به ساماندهی اوضاع و احوال نابسامان خانواده ای که، ظاهرا، تنها گوشه کوچکی از مسائل و مشکلات آن ها به اطلاع عموم مردم رسیده است اقدام نمایند!؟

زمانی دوستی داشتم که به طنز می گفت: "وقتی شما زن ندارید، فقط زن ندارید و وقتی شما زن دارید، فقط زن دارید!"

با این حساب، شاید درست باشد که دانش آموزی که تبلت داشته، به دلیل نداشتن تبلت دست به خودکشی نزده است، اما اگر این دانش آموز از همه چیزهای خوب و دلپذیر دار دنیا فقط یک تبلت داشته باشد، آیا نمی توان دلیل خوب و محکمه پسندی برای خودکشی محصلی که نه حال خوبی داشت و نه آینده نیکی پیش روی خود ملاحظه می کرد در اختیار داشت!؟ شما غیر از این می اندیشید!؟