واقعا مشکلی وجود دارد؟!
بسیاری از افراد در جستجوی راهی برای لاغر شدن هستند و خیلی ها فکر می کنند که اگر یک کم آب زیر پوستشان برود انصافا بد نمی شوند!
قطعا لاغری و چاقی هیچ ایرادی ندارد اما واقعا چه تعداد از افراد هستند که با رفتن روی ترازو و مقایسه وزنشان با وزن ایده آل استاندارد مصمم می شوند که چاق یا لاغر شوند؟
اینکه در دور و بر ما آدم های زیادی پیدا می شوند که بی رفتن روی ترازو "چقدر چاق شده ام" یا "بد جوری لاغر شده ام" گفته و برای گفته خود حتی از دلایل غیر استانداردی همچون "لباس هایم تنم نمی رود" و یا "مانتویی که خریده بودم بر تنم زار می زند" کمک نمی گیرند نشان دهنده این است که عمده کسانی که ادعای چاقی یا لاغری دارند به یکی از علل زیر به چنین ادعایی رسیده اند:
الف-اینکه آدم های دور و بر چاق یا لاغر باشند در احساس چاقی و لاغری بی تاثیر نیست یعنی اگر دور و بری های شما همه لاغر باشند بسیار محتمل است که شما با وجود داشتن وزن ایده آل بد جوری احساس چاقی کنید.به همین صورت چنانچه شما در میان افراد چاق زندگی کنید و وزن متناسبی را دارا باشید امکان زیادی وجود دارد که خودتان را کاملا لاغر به حساب بیاورید!
ب-تبلیغات تلویزیونی و پیامکی نیز در احساس چاقی و لاغری موثر است.به عنوان مثال اگر مدام ببینید و بخوانید که "نگران چاقی خود نباشید؟" با وزن ایده آل هم نگران چاقی خود خواهید بود!
ج-لباس برای اغلب آقایان چیزی جز یک تن پوش ساده که ایشان را از سرما و گرما محافظت می کند نیست.با این حال خانم ها از قدیم الایام می دانسته اند که به برکت لباس می توانند خود را چاق تر یا لاغرتر از آنچه هستند بنمایانند!حال اگر این "مهم" توسط بعضی ها نادیده گرفته شود و با بر تن کردن البسه نامناسب , اندام لاغر خویش را لاغر تر و تن و بدن فربه خود را چاق تر از "وضع موجود" به نظر دوست و آشنا برسانند بعید نیست که گفته های اشتباه "چقدر لاغر شدی؟!" و "حسابی آب زیر پوستت رفته؟!" ایشان را بر آن خواهد داشت که به علاج مشکلی که وجود داخلی و خارجی ندارد بپردازند!
کوتاه سخن اینکه توجه به اندام و چاق و لاغر کردن خود اصلا کار بدی نیست اما برای مبادرت به انجام این کار در وهله نخست بهتر است از خویشتن بپرسیم که "آیا واقعا مشکلی هست!؟"
شاید اگر دسترسیم به بلاگدون قطع نمی شد یا مطالب منتشر شده در آفتاب یزد را نگهداری می کردم سر از بلاگفا در نمی آوردم.