یادش به خیر! آن موقع ها که اوضاع به مراتب بهتر از امروز بود و کرونا و فاصله گذاری اجتماعی مردم را خانه نشین نکرده بود زیاد پیش می آمد که سری به منزل اقوام زده و جویای حال بازماندگان گردیم.

قطعا، در این سر زنی ها بعضی ها را مهربانتر از بقیه دیده و در حالی که برخی ها را نگران کنگر نخورده و لنگر نینداخته مان می کردیم، شماری از فامیل ها و خانواده های خوب و دوست داشتنی را با استماع "زیادتر بیایید و بیشتر بمانید" ترک می نمودیم.

در این میان، یکی از آن هایی که دوست داشت شب هم ما را نگهداری نموده و صبح روز بعد به ضیافت صبحانه ای اعیانی میهمان سازد عموجان بود که همیشه در هنگامه بدرقه با بیان "مسواک میهمان هم داریم!"، خیال ما را تخت اینکه کم و کسری موجود نیست، می نمود!

مسلم است که به دندان کشیدن مسواکی که قبلا لب و دهن یک غریبه یا آشنا را لمس نموده، کاری دوست داشتنی به حساب نمی آید.

با این حال اگر کسی به شما بگوید که به کمک آب جوش یا مواد ضد عفونی کننده به خدمت میکروب هایی که احتمالا در مسواک موجود بوده اند رسیده است، آیا خیال شما تخت اینکه مشکلی پیش نخواهد آمد می گردد یا به تحویل دهنده مسواک "اصلا حرفش را هم نزن" می گویید.

اصلا نگران نباشید! مشکل یاد شده تنها به ایرانی جماعت اختصاص نداشته و در خیلی از مناطق دنیا چندش بودن یک چیز بیش از بهداشتی یا غیر بهداشتی بودن آن باعث استفاده یا عدم استفاده از آن می گردد.

در یکی از ایالات امریکا تصفیه خانه فاضلابی راه اندازی گردید و فاضلاب را در حد تهیه آب شرب پاکسازی نمود. آب شرب حاصله راهی لوله های توزیع آب گردیده و نیازمندی های تامین آب شرب مورد استفاده جهت نوشیدن، استحمام و امثالهم اهالی را بر طرف ساخت.

نکته قابل توجه در این زمینه این است که قضیه اصلا به این آسانی ها جلو نرفت و مسئولین و متصدیان امور آب و فاضلاب مجبور شدند 1000 ساعت برنامه آموزشی راه اندازی نمایند تا مردم را مجاب اینکه فاضلاب را هم، تحت شرایطی، می توان نوشید یا با آن دوش گرفت نمایند.

سوالی که در اینجا پیش می آید این است که مسئولین و متصدیان اموری که از رفتارهای بد بهداشتی مردم به ستوه آمده اند یا مرتب منت عدم تغییر رفتارهای بد یا نه چندان خوب ملت را به رخ ایشان می کشند، واقعا چند ساعت صرف آموزش مردم و تغییر فرهنگ آن ها نموده اند و آیا از مردمی که تقریبا هیچ آموزشی دریافت نکرده اند می توان انتظار داشت که چیزی که در چنته ندارند رو کرده و آنچه که در فکر و خیال دولتمردان می گذرد را اجرایی نمایند!؟