دلنبشته های تابناک من

یکی از همکاران بر این گمان است که اگر کمپوست سازهای خانگی را با بیش از 20 الی 30 درصد سود به فروش برسانیم کلاهبرداری کرده ایم!

متاسفانه؛ بعضی از افراد از این ور بام افتاده اند و در حالی که بسیاری کلاهبرداران درست و حسابی، کلاهبرداری را فقط واکنشی منطقی نسبت به پرتی حواس دیگران محسوب می کنند، عده ای بر این باورند که عدول از سود حداقلی مترادف با کلاهبرداری می باشد.

واقعیت، اما، غیر از این است و از وظایف اساسی "بخش خصوصی" تحصیل سود حداکثری است.

به عنوان مثال اگر شما با 20 تومان لیوان تولید کرده باشید، حق دارید آن را به قیمت 50، 100 و 200 تومان به فروش برسانید؛ بی آنکه کلاهبرداری کرده باشید!

در این میان، تنها چیزی که مانع از فروش به قیمت بالا می باشد "بازار رقابت" و "کشش قیمت و تقاضا" است. به همین دلیل چنانچه با فروش با قیمت های 50، 100 و 200 تومان شمار خریداران( یا مشتریان) شما در هر ماه رقم ثابت 10000 عدد باشد و شما بر آن باشید که قیمت را، برای رعایت یا رفاه حال مشتری، همان 50 تومان بگیرید؛ یقین بدانید که در جای اشتباهی قرار گرفته اید و بهتر است هر چه سریعتر کار خود را عوض کرده و، مثلا، یک حقوق بگیر ساده شوید!

برای آنکه متوجه شوید آنچه بیان شد از ذهن علیل و مریض یک ایرانی کلاهبردار برنخواسته است، کافی است به چالش بزرگی که سال هاست بازار کشورهای مترقی و پیشرفته و دارای اقتصاد نسبتا آزاد را متاثر از خود نموده است، اشاره ای مختصر داشته باشم:

در این سرزمین ها سالهاست بحث "بهداشت و درمان" خصوصی و دولتی در جریان است و مخالفین "بهداشت و درمان خصوصی" فقط به این دلیل که رسیدن به سود حداکثری ممکن است برای سلامتی بیماران "گران" تمام شود علم مخالفت با پدیده ای که در دل خود محاسن فراوانی را نهفته دارد بلند کرده اند.

اگر چنین است و اگر می توانیم هر جنس و کالا را به هر قیمت دلمان بخواهد بفروشیم پس کلاهبرداری چیست و اگر چه کار کنیم کلاهبردار محسوب می شویم. در پاسخ باید گفت دروغگویی در مورد قیمت و کیفیت و میزان مواد اولیه تامینی و ادای بیاناتی در مایه های "به جان مادرم واسه خودم ... آب خورده"( بی آنکه واقعیت را گفته باشیم) کلاهبرداری است و اینکه کیفیت یک جنس و کالا و محصول و کارکرد آن را طوری که واقعیت ندارد عنوان کرده باشیم.......